Techniques of Employing Rapid Reaction Forces in Combined Warfare

Document Type : Original Article

Authors

chif

Abstract

Wars have recently become more complex in nature due to the technological advances and the use of modern weapons, strategies, and equipment as in combined warfare. The incidence of wars in Iraq and Afghanistan has illustrated the role of special forces and rapid response forces, as essential techniques in combined wars. This study is aimed at investigating how rapid reaction forces are used in combined warfare. Due to the nature of the issue, this is an applied research type following mixed method. Data collection is conducted through field and library methods using library documents, interviews with experts, and a researcher-made questionnaire. The research population included commanders of the police brigade and rapid reaction battalions. The sample of this study included 120 people calculated in total count method due to the small number of the whole population. The reliability of the questionnaire was 0.87 on the basis of Cronbach's alpha. The validity of the questionnaire was confirmed by several professors, and finally the researchers employed SPSS22 to analyze the data. The results revealed that penetration strategies, direct operations and urban warfare by the rapid reaction forces are deeply applicable to hybrid warfare.

Keywords


فهرست منابع:

الف) منابع فارسی

آیین‌نامه عملیات (FM 100-3).
مؤلف نیروی زمینی ارتش امریکا، ترجمه فریدون کیومرثی، (1386)، تهران.
آقامحمدی، داود (1385)، رزم در مناطق شهری، تهران: انتشارات معاونت آموزشی نزاجا.
پیشگاه‌هادیان، حمید (1386)، تحول سیاست دفاعی و امنیتی ایالات متحده پس از یازده سپتامبر، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
بقایی، کورش؛ رجب‌پور، مجید و پرواس، سیدرضا (1395)، چیستی جنگ ترکیبی، اشتباهی تکراری در مباحث نظامی، فصلنامه علوم و فنون نظامی، س 12، ش 37.
حسن‎‎‌پور، حمید (1393)، نقش هوانیروز در عملیات واکنش سریع با تأکید بر عملکرد هوانیروز ایران در سال اول جنگ ایران و عراق، فصلنامه علوم و فنون نظامی، س دهم، ش 30.
حسن­پور، حمید (1395)، نقش فرماندهی و کنترل در جنگ ترکیبی، همایش جنگ ترکیبی، تهران: دافوس آجا.
زرین کمر، مرتضی (1393)، آیین‌نامه واکنش سریع، تهران: انتشارات دافوس آجا.
زهدی، یعقوب و کلانتری، فتح­اله (1395)، واکاوی پارادایم­های جنگ آینده، تهران: مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی.
سیفی، حاتم (1395)، اصول و مبانی عملیات مشترک در جنگ ترکیبی.
عزتی، عزت­اله (1393)، ژئواستراتژی و قرن 21، تهران: سمت.
فرج­پور، عبدالحسین (1390)، جنگ­های نا منظم، تهران: چاپ دافوس.
کمیته رؤسای ستاد مشترک ارتش امریکا (1385)، ترجمه مرتضی کربلایی، راهکنش­ها و تکنیک­ها و روش­های مشترک برای عملیات نیروهای ویژه، تهران: معاونت آموزش و نیروی انسانی ستاد مشترک سپاه.
ولی‌وند زمانی، حسین و سرمد، علی (1397)، تبیین عوامل ماهیتی مشترک مؤثر در تدوین دکترین عملیات مشترک در یک سازمان نظامی جمهوری اسلامی، آینده‌پژوهی دفاعی، س دوم، ش 6.
معین وزیری، نصرت‌اله (1379)، آئین‌نامه عملیات (2/01 ـ 3 م)، ج یکم، تهران: انتشارات دافوس آجا.
مک کالو، تیموتی ـ جانسون، ریچارد (2013)، جنگ ترکیبی، ترجمه احمد الهیاری و گروه مترجمین سازمان جهاد خودکفایی، تهران: انتشارات دافوس آجا.
منزوی، کیوان (1388)، محیط عملیاتی مشترک جهان در سال 2030 و پس از آن، تهران: انتشارات مرکز آینده پژوهی علوم و فناوری دفاعی مؤسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی.
هاشم­پور بختیاری، علی (1366)، گشتی و عملیات ویژه، تهران: مرکز آموزش پیاده.
یارندی، محسن (1394)، نمای راهبردی جنگ ترکیبی، تهران: مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی.

ب) منابع خارجی و وبگاه‌ها

Cohen, Ariel(2007)"Knowing the Enemy: How to Cope with Global Jihad,«Policy Review, No. 145, October/November.
Hoffman, F. G(2006) conflict in the 21 century- the rise of hybrid wars,» Orbis, Summer.
Huber, Tomas (2014), The Report of United States Army Special Operations Command, New York, Department of Defence U.S.A.