ارتباط نامناسب، یکی از معضلات در سازمان است. درک موانع و آسیبهای ارتباطی به وظیفه مهم مدیران در سازمانها تبدیل شده است. جهت اجرائی شدن مأموریتهای گردانهای امام حسین(ع) برای جنگهای آینده که جذب و تأمین نیروی انسانی بر عهده نواحی مقاومت میباشد.و ارتقای آموزش آنها بر عهده گردانها بوده، پژوهش حاضر به بررسی مهمترین آسیبهای فرا روی ارتباطات سازمانی گردانهای امام حسین(ع) با نواحی سپاه استان البرز بر اساس مدل سه شاخگی، شاخه ساختاری، رفتاری و زمینهای در مأموریتهای ابلاغی میپردازد. این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی(پیمایشی) است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه فرماندهان گردانهای امام حسین(ع) و حوزههای نواحی سپاه استان البرز است و از روش نمونه گیری تمام شمار به تعداد ١08 نفر استفاده شد. که پس از تعیین روایی و پایایی آنها و استفاده از ابزار سنجش، به منظور مشخص نمودن نرمال بودن دادهها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف وتجزیه و تحلیل دادهها آزمونT و آزمون F استفاده شد که نتایج تحقیق براساس اولویت آســیبهای ارتباطی عبارتند از: 1- عوامل ساختاری شامل عدم انعطاف پذیری، رسمی بودن، تمرکز و پیچیدگی؛2- عوامل رفتاری شامل عوامل ادراکی و عوامل انسانی دررتبه یکسان؛ 3- عوامل زمینهای شامل موانع فنی و موانع ناشی از محیط ارتباطی و موانع فرهنگی میباشد. که بر اساس اولویت باید عوامل آسیبهای ساختاری و در مرحله بعد رفتاری شناسایی شود و پس از تجزیه وتحلیل به بیان پیشنهادهای کلان و اجرایی خود در این زمینه پرداخته است.
میرزایی اهرنجانی، حسن، (١٣٧٧)تجزیه و تحلیل عوامل مؤثر بر وجدان کار و انضباط اجتماعی در سازمان، تهران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین.
میلر، کاترین(1377)ارتباطات سازمانی، آذر قبادی، تهران، سازمان مدیریت صنعتی، چاپ اول.
معتمدنژاد، کاظم (1385)وسایل ارتباط جمعی. تهران. انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی. چاپ پنجم.
مسعود فر، فاطمه (1378) بررسی رابطه ارتباطات سازمانی با رضایت شغلی کارکنان بیمارستا نهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمان. پایان نامه (کارشناسی ارشد). دانشگاه آزاد اسلامی(واحد کرمان)، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، به راهنمایی، محمد علی حقیقی.
Boone. L. (1992), Management. International Student Mc-Graw Hill.
Brown, J. F. (2007), First steps، linking change communication to change
Davis. P.J. (2004), Effective Communication Strategies in a Franchise Organization.
Gizir, S, and, Simsek, H. (2005), Communication in an academic context, Higher Education. 50. 197-221.
Harrison, M.I ,(1998),Diagnosing organizations, Methods , Model , and Process, by sagcpublication.
Marquse.J.F. (2010), enhancing the quality of Organization Communication Presentation Of Reflection-based Criteria, Journal of، ACommunication Management, Vol. 14 No. 1. 47-58 Successful.
Mushtaq. S. (2011), Resistance To Organizational Change
Implementation Of Change Through Effective Communication,
http، //ssrn.com/abstract=1759034. 1-17.
Svetlana I. S, Lyudmila A. S, Evgeniya O. F,(2013) Minimizing communication barriers of students from the Asian- pacific region
for training in Russia, The Psychology of communication Journal, Vol3
Travta. R. Newport. J. (1995), Principles of management and organizational behavior, Second edition, Zoar Publications.
Wang. Y. liu. G. (2009), Research on Relationships Model of Organization Communication Performance of the Construction
Project Based on Shared Mental Model, http، //ssrn.ir.
Yajun Xie, (2013) , Cross-cultural communication barriers between staff in overseas-funded enterprises and management strategies forovercoming them, Journal of Languages and Culture, Vol. 4(4), pp. 44-48,
http، //en. Wikipedia.org/wiki/ organizational communication
نوذریان, محسن, & برسلانی, احمد. (1396). آسیبشنا سی ارتباط سازمانی گردانهای امام حسین(ع) با نواحی مقاومت با توجه به مأموریتهای ابلاغی (در استان البرز). مدیریت و پژوهشهای دفاعی, 15(82), 1-36.
MLA
محسن نوذریان; احمد برسلانی. "آسیبشنا سی ارتباط سازمانی گردانهای امام حسین(ع) با نواحی مقاومت با توجه به مأموریتهای ابلاغی (در استان البرز)", مدیریت و پژوهشهای دفاعی, 15, 82, 1396, 1-36.
HARVARD
نوذریان, محسن, برسلانی, احمد. (1396). 'آسیبشنا سی ارتباط سازمانی گردانهای امام حسین(ع) با نواحی مقاومت با توجه به مأموریتهای ابلاغی (در استان البرز)', مدیریت و پژوهشهای دفاعی, 15(82), pp. 1-36.
VANCOUVER
نوذریان, محسن, برسلانی, احمد. آسیبشنا سی ارتباط سازمانی گردانهای امام حسین(ع) با نواحی مقاومت با توجه به مأموریتهای ابلاغی (در استان البرز). مدیریت و پژوهشهای دفاعی, 1396; 15(82): 1-36.